Foto: Geert Huisman | Het was prachtig weer, en warm voor de tijd van het jaar

Marathon onder welhaast ideale omstandigheden

zo 20 september 2020, 12.44 uur

SUMAR - Sumarreheide- Werd de eerste aflevering van de paardenmarathon van Sumarreheide vorig jaar onder werkelijk abominabele omstandigheden verreden, het tweede hoofdstuk van dit paardensportevenement werd geschreven onder welhaast ideale weersomstandigheden. Het was prachtig weer, warm voor de tijd van het jaar en de zon maakte het verblijf van met name het talrijke publiek tot een aangename ervaring. Zo’n marathon is een in feite een uithoudingsproef, niet alleen voor de paarden en pony’s, maar zeker ook voor de menner en zijn groom.

Het kost kracht, maar ook en met name concentratievermogen, want de hindernissen, variërend van een veredeld treinstation tot een heuse waterbak, zijn soms nogal ingewikkeld in elkaar gezet. En wie een ‘verkeerd parcours’ rijdt, krijgt straf(punten). Er wordt op tijd gereden, maar de tijd om van de ene naar de andere hindernis te rijden telt niet mee, die stukken kunnen dus in een rustig tempo worden gereden, ze zijn ook en met name bedoeld voor de paarden en de menners om uit te rusten. Er doen ook paarden mee, onder zadel uiteraard en die rijden een korter parcours.

Waar de aanspanningen een parcours van een kleine 20 km moeten afleggen, daar is de afstand voor de paarden een dikke tien km. Zo’n marathon is uitermate geliefd bij de teams, getuige de meer dan 100 inschrijvingen. Geliefd is deze vorm van paardensport ook bij het publiek, ook al omdat je, anders dan bijvoorbeeld bij een tak van paardensport als dressuur, niet echt deskundig hoeft te zijn om zo’n marathon te kunnen volgen. ‘What you see is what you get’, met andere woorden, het is allemaal goed te volgen vanaf de kant. En bovendien is het parcours dermate compact, dat het op de fiets makkelijk te volgen is.

En zeker bij het fraaie weer van afgelopen zaterdag was het een waar genoegen om de deelnemers bezig te zien om in volle vaart, langs, door en over de hindernissen te zien rijden. De waterbak, ditmaal gesitueerd aan de Heidereed, is meestal het ‘pièce de résistance’, omdat niet alle paarden en pony’s gewend en vooral bereid zijn om door water te draven. Dat levert soms hilarisch taferelen op, al is meestal de hilariteit voor het publiek, de menners en ruiters die worden geconfronteerd met een onwillig paard, kunnen er meestal niet mee lachen.

FOTONIEUWS