Foto: Geert Huisman

Sytze Brouwer ‘út de skroeven’ na winst in Earnewâld

di 2 augustus 2022, 20.37 uur

EARNEWALD - “Geweldich, fantastys, wat hawwe wy goed syld fannemiddei”. Dat waren de eerste woorden van schipper Sytze Brouwer van de Gerben van Manen, het skûtsje van Heerenveen. En daarmee overdreef de helft van de Brouwer-tweeling, zijn broer Harmen is schipper op Langweer, geen moment, want samen met Grou, Earnewâld, Lemmer en de Zuidwesthoek maakte hij er een prachtige wedstrijd van dinsdagmiddag op de wateren rond Earnewâld.

Een wedstrijd die overigens wat met vertraging op gang kwam, want net als gisteren bij de Veenhoop, mislukte de geplande sleepstart, ergens halverwege ging er iets mis in de verbinding tussen twee skûtsjes en dat betekende dat de hele procedure opnieuw moest, alle veertien schepen moesten terug worden gesleept naar hun startplek aan de Langesleat.

De tweede poging lukte wel, maar toen waren we al bijna drie kwartier verder. Toen de schepen allemaal op de Sânemar waren werden de trossen losgegooid en mochten de zeilen worden gehesen.

Grou en de Zuidwesthoek promoveerden zichzelf, mede door een gunstige loting, tot kopgroep en zij waren het ook die als eersten de Folkertsleat invoeren, af en toe was die bezeild, maar door de schiftende zuidwestenwind moesten sommige skûtsjes alsnog een paar slagen maken om de bovenste ton bij de ingang van de Moddermar te bereiken.

Dat leverde de nodige strijd op en tevens een protest van Earnewâld tegen Heerenveen. Die rode vlag bleef in feite de hele wedstrijd als een zwaard van Damocles boven Sytze Brouwer en zijn mannen hangen, want ondanks een eventuele overwinning zou bij toewijzing van het protest Heerenveen 14 strafpunten aan de broek krijgen.

Uiteindelijk werd de soep niet zo heet gegeten als hij werd opgediend, maar Gerhard Pietersma, schipper van Earnewâld hield de spanning erin tot de laatste ton. Toen besloot hij alsnog zijn protest niet in te dienen. Ondertussen had Heerenveen zich kunnen aansluiten bij de kopgroep, evenals Woudsend en Earnewâld.

De hele vloot kreeg te maken met een behoorlijk schiftende en qua sterkte veranderlijke wind, die varieerde van windkracht 2 t/m een dikke vier. Het betekende nogal wat wisselingen, met name in het midden- en achterveld waar zoals gebruikelijk hevig strijd werd geleverd.

Spectaculair was bijvoorbeeld de doorvaart door de nauwe en bochtige Ulekrite, waarbij de glasverzekering van aanpalende zomerhuisjes zo nu en dan leek te moeten worden aangesproken.

Het publiek dat op het overvolle terras van hotel Princenhof een plekje had veroverd, kreeg waar voor z’n geld bij deze route door het Siegersdiep. Dat gold overigens ook voor de toeschouwers die langs de boorden van de Langesleat waren samengetroept, na twee keer een start, ook een eindsprint die zinderend spannend was.

De eigenlijke strijd werd ook deze keer in feite uitgevochten in de Folkertsleat, het enige kruisrak van importantie. Het was uiteindelijk Heerenveen dat als eerste werd afgeschoten, gevolgd door Lemmer en Earnewâld. Grou werd vierde en dat was genoeg om bovenin het klassement mee te draaien, een klassement dat wordt aangevoerd door Lemmer.

Echt verrassend is dat niet, want de Lemsters hebben hun zaken uitstekend voor elkaar, en het is zoals schipper Albert Visser het omschreef: “Jo hoege net elke kear te winnen om kampioen te wurden.” Woensdag wordt er gevaren op het Snekermeer vanuit Terherne. Voor een aantal schippers betekent dat eindelijk ruimte en geen gedoe met wal- of sleepstarts.

FOTONIEUWS