Lawei-verhoren: 'Eerder verantwoording afleggen'

do 26 april 2018, 16.50 uur

DRACHTEN - Wethouder Marja Krans had zich graag in het spoeddebat op 18 juli 2017 politiek verantwoord over de keuzes in het proces rond de Lawei. Haar eigen partij ChristenUnie worstelde echter enorm met het dossier en verzocht haar om eerder op te stappen. "Als een Halbe Zijlstra'tje", gaf ze aan tijdens haar verhoor voor de raadscommissie die onderzoek doet naar de gemeentelijke rol in het Lawei-debacle. "Verantwoording afleggen zoals het hoort."

Het liep anders. Krans werd nog voor het spoeddebat na de uitspraak van de arbitragecommissie het politieke slachtoffer in de kwestie. Uit het verhoor van donderdag bleek dat de voormalig wethouder ook in een eerder stadium graag publiekelijk open kaart wilde spelen. "Binnen het college werd de vraag gesteld of ik bereid was om mijn eigen gedrag en keuzes ter onderzoek te stellen. Uiteindelijk werd in het college geconcludeerd dat dit lopende proces niet wijs was en het achteraf nog wel zou kunnen. Op zich jammer omdat dit een signaal richting raad en de inwoners was geweest dat ik niets te verbergen had."

Bijzonder is dat de wethouder in het hele proces een logboek bijhield. Hierin staan haar 'ontboezemingen' waarin ze ook haar worsteling met de afstand tot de dagelijkse praktijk aangaf. "Een bestuurder kan echter niet zomaar tussen processen fietsen. Ik had die behoefte soms wel. Toch ben ik niet overtuigd of dat iets had veranderd. Ik was bezorgd dat als meer partijen zich er mee bemoeien, er nog meer ruis op de lijn was geweest. Hoe groot was de chaos dan? Voor ons als gemeente was het belangrijk dat de cultuurhaard gerealiseerd zou worden. Wat er uiteindelijk dan doorheen fietst, ben je niet blij mee."

Volgens Krans gingen er op de bouw heel veel dingen mis. "Er lag een juridisch sterk advies om te ontbinden." Het verleidde de advocaat zelfs om aan te geven dat de Lawei, gesteund door de gemeente, bij de arbitragezaak 95 procent kans had om te winnen. "Dan is de uitspraak uiteindelijk zuur en die hadden we zien aankomen. Dat de uitspraak deze vormen op inhoud zou aannemen had ik niet verwacht." Krans gaf wel aan dat dossiervorming door Arcadis en de Lawei in het begin 'te informeel is geweest', terwijl aannemer Van Norel dat vanaf het begin wel deed.

Uit het logboek van de wethouder blijkt dat Krans ergens wel twijfels had bij een goede afloop van de zaak. Dat de aannemer zoveel vertrouwen toonde, baarde haar zorgen. Vlak voor de ontbinding speelde ze ‘advocaat van de duivel’. In een mail vroeg ze wat er zou gebeuren als de bouwer wel gelijk zou krijgen. Een antwoord bleef uit. Terugkijkend op het debacle denkt Krans dat de gemeente in de toekomst duidelijke kaders moet scheppen voor meer regie en bestuurlijke bemoeienis.