Foto: Geert Huisman

Prima omstandigheden op CH Buitenpost

wo 2 augustus 2017, 19.43 uur

BUITENPOST - Aan het weer kon het niet liggen woensdag, bij de 64ste editie van het Concours Hippique in Buitenpost. Droog met flink wat zon en niet te warm, want met dik dertig graden is het Mejontsmaveld een broeikas. Nu was het voor de toeschouwers prima toeven op het grote grasveld in het (bijna)centrum van het dorp. Daar had de organisatie een heuse arena opgebouwd waarin het hele programma zich gedurende de dag ontvouwde. Variatie genoeg, omdat er niet alleen tuigrubrieken van Friezen, Bovenlanders en Hackney’s te bewonderen waren, maar ook springrubrieken met een indrukwekkend deelnemersveld aan het vertrek.

Eigenlijk kon je concluderen dat een substantieel deel van de noordelijke springtop aanwezig was met klinkende namen als die van thuis-amazone Hester Klompmaker, Folkert Kelderman, Robert Havinga en vele anderen. Die springruiters en -amazones hadden de nodige moeite met het door meester-bouwer Wietse van der Velde gestoken parcours. Die gaat van het sportiviteitsprincipe uit, met andere woorden, om hier te winnen moet je er wat voor doen, cadeautjes zijn voor Sinterklaas. En dat betekende woensdag in Buitenpost dat er zo nu en dan best wel een balkje sneuvelde. Maar het parcours had genoeg intrinsieke moeilijk- en mogelijkheden voor de combinaties om zich te onderscheiden.

Bij de tuigrubrieken gaat het erom dat de rijder zijn/haar paard de mogelijkheid geeft om te laten zien wat het qua technische mogelijkheden in huis heeft. Plus natuurlijk het echte showelement, want dat is wat de jury graag wil zien. Om het verschil te zien tussen de deelnemers moet je eigenlijk niet alleen liefhebber, maar ook kenner zijn, je moet thuis zijn in het paardenwereldje om te kunnen beoordelen of dat ene paard een ‘mooier plaatje maakt’ dan al zijn concurrenten. Tuigen blijft een jurysport en dat betekent ook dat er verschil van mening kan zijn, tussen de rijders en de jury en tussen de jury en zeg maar ‘het omsittend laach’. Dat maakt het aan de ene kant wel eens wat subjectief, maar aan de andere kant ook wel verrassend natuurlijk, de mening van de jury is dus geen wet van meden en perzen, iedereen mag ervan vinden wat hij of zij wil.

Wat dat betreft kwam het talrijke publiek in Buitenpost meer dan aan zijn trekken, er was, met andere woorden, paardensport in vele facetten te zien op een hoog niveau en dat alles, ondersteund door een prima organisatie en met een speaker van dienst, de heer De Ruiter, ‘what’s in a name’, die de communicatie tussen het gebeuren op het parcours en het publiek op een uitstekende en professionele manier verzorgde, maakte dat deze 64ste aflevering van het CH Buitenpost uitermate geslaagd was.

FOTONIEUWS