Molen Mearmin verplaatst: geen monument meer

di 18 november 2014, 17.05 uur

DAMWALD - Door het verplaatsen van molen De Mearmin uit de Geastmer Mar, is de status van monument verdwenen. Dat heeft de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed aan zowel de gemeente Dongeradeel als de gemeente Dantumadiel laten weten. Het advies is al in 2013 aan de gemeente Dongeradeel gegeven, maar is weer actueel door een besluit van het college van B&W van de gemeente Dantumadiel. Die gemeente besloot om tegen het advies van zowel de Rijksdienst als de provincie Fryslân in te gaan en de molen bij het museum “De Sûkerei” te laten herbouwen.

Zowel de gemeente Dantumadiel als de gemeente Dongeradeel sloegen adviezen over de molen af. "Het verplaatsen naar het openluchtmuseum De Sukerei is niet gewenst. Dit betekent een museale opstelling waarbij de context van water, polder, waterhuishouding zal verdwijnen", schrijft de Rijksdienst in een brief aan de gemeente Dantumadiel. Hetzelfde standpunt werd eerder ook aan wethouder Pytsje de Graaf van de gemeente Dongeradeel medegedeeld. Omdat de molen inmiddels is afgebroken, zal het object opnieuw worden gewaardeerd en bekeken worden of het nog steeds voldoende beschermingswaardig is om de
rijksmonumentale status te kunnen behouden.

De molen is in 1969 door de heer Prins samengesteld uit onderdelen van diverse molens voor de bemaling van de Geastmer Mar en werd na een slepende procedure rijksmonument In 1993. De molen was particulier eigendom en stond op een particulier terrein. De molen raakte de laatste jaren sterk in verval. Er werd in 2011 nog wel een provinciale subsidie verleend aan de Stichting Monumentenbehoud
Dongeradeel voor het restaureren van de molen. Die restauratie ging echter niet van start.

De molen is inmiddels eigendom van de stichting de Sûkerei in Damwâld. De molen staat inmiddels niet meer ter plaatse, maar ligt gedemonteerd te wachten op restauratie bij de Bouwbedrijf Hiemstra in Tzummarum. "Met de verplaatsing van de molen.naar de Sûkerel verliest de molen de relatief jonge cultuurhistorische context als bemalingswerktuig en de oorspronkelijke, markante landschappelijke betekenis aan een museale en educatieve opstelling in het besloten coulisselandschap", is het oordeel van de Rijksdienst.