Foto: Geert Huisman | En dat betekende dat de vreugdekreten tot in Warten en de Veenhoop te horen moeten zijn geweest...

Winnen voor eigen publiek, mooier is er niet!

di 21 juli 2015, 19.51 uur

EARNEWALD - Winnen op eigen water en voor eigen publiek, het is de ultieme droom van een skûtsjeschipper. Het lukte schipper Gerhard Pietersma van het Earnewâldster skûtsje. En dat betekende dat de vreugdekreten tot in Warten en de Veenhoop te horen moeten zijn geweest toen het finishschot was gevallen. De hele bemanning viel elkaar in de armen en er werd enthousiast teruggezwaaid naar het talrijke publiek op het terras van Hotel Princenhof.

Dat kreeg aldus niet een groot, maaar wel een heel leuk en essentieel stuk te zienvan deze schitterende wedstrijd. Want het weer werkte mee, windkracht vier/vijf uit het westen, het was druk langs de boorden van de Sânemar, de Langesleat en de Folkertsleat en de wedstrijd was ook nog eens spannend. Die spanning had alles te maken met het lange en venijnige kruisrak in deFolkertsleat. Daar moesten de schippers en hun bemanningen aan de bak, daar werden alle tactische trucs naar bovengehaald, en daar werd in feite deze derde skûtsjewedstrijd ook beslist. De start was al een heel 'ochheden' omdat er op nummer vanaf de wal van de Langesleat werd gestart.

Op het schot gingen de zeilen razendsnel om hoog en daar al pakte Earnewâld zijn eerste winst, daar won Gerhard Pietsrma deze skûtsjesilerij. Als vierde gestart waren de Earnewâldsters als tweede bij de eerste boei op de Sânemar en toen al zaten ze koploper Langweer, als eerste vertrokken, 'ticht op 'e kont'. Bij Drachten ging het even helemaal fout, de Drachtsters hadden hun skûtsje in hun drang naar een heuse pikstart, te hoog op de wind gelegd en toen het schot viel lag Drachten plotseling over bakboord in plaats van over stuurboord. De boom erin om het schip terug te duwen hielp niet meer en een aanvaring was het gevolg. Drachten hees nog wel de protestvlag, maar tegen wie dat protest ging en waarover, werd nooit duidelijk. Later bleek dat Drachten ;'gewoon' in de uitslag stond, als achtste. In de tweede ronde met dus het lange kruisrak in de Folkertsleat, was het Earnewâld dat definitief afrekende met Langweer.

Gerhard Pietersma stuurde zijn skûtsje als eerste het kruisrak in en dat heeft op dat relatief nauwe water grote voordelen. Je kunt je slagen kiezen en in feite heb je niets te maken met je opponenten. Dus geen bakboord-stuurboord situaties of collega's die ruimte vragen, zeg maar eisen, niets van dat alles, je kunt net doen of je een wedstrijd zeilt in je eentje. Mits je natuurlijkzorgt dat je voorop blijft. Maar die koppositie van Gerhard Pietersma kwam geen moment in gevaar en dus was hij het die in de laatste ronde zegevierend om De Groene Deken, zeg maar het Philips-eiland, kon varen en kon opdraaien naar het Sigersdjip, op wegnaar nummer vier, zijn startplek.

Onbedreigd en onder luide toejuichingen van de toeschouwers voeren de Earnewâldsters naar hun 'moment of fame'. Een schitterende overwinning in een wedstrijd als een plaatje. Wie vanavond het licht uit moet doen is nog niet bekend....

FOTONIEUWS